บทที่ 8 บทที่ 8 แต่งตั้งพระสนม

ซ่งเว่ยเป็นคนที่ตื่นตัวอยู่ตลอดเวลา การจับจ้องของฟางซูลี่ทำให้เขารับรู้ได้ จึงหันกลับมามองนางในทันที

ดวงตาของทั้งคู่สบประสานกันในทันที

ซ่งเว่ยขมวดคิ้วมุ่น

นั่นคือสตรีที่เขากระโดดถีบที่ภัตตาคารใช่หรือไม่?

ต้องใช่แน่ ๆ!!!

แม้จะสงสัยแต่ยามนี้ไม่มีเวลาให้ครุ่นคิดสิ่งใดมากนัก ซ่งเว่ยอยากจะให้งานเลี้ยงคืนนี้จบลงอย่างรวดเร็ว เขาจึงให้อ๋องทั้งสี่แคว้นมอบของบรรณาการเสีย

ด้วยนิสัยไม่สนใจสิ่งใดของฮ่องเต้พระองค์นี้ แม้เหล่าอ๋องทั้งสี่แคว้นจะไม่พอใจแต่ก็มิอาจทำสิ่งใดได้ เดิมทีตำแหน่งอ๋องของแคว้นก็เป็นคนตระกูลซ่งที่ประทานให้ ยามนี้คงต้องยอมก้มหัวให้อย่างอับจนหนทาง

แคว้นแรกที่นำของบรรณาการมาถวายคือแคว้นฉู่ ฉู่อ๋องมอบหนังสัตว์อย่างดีหลายผืน อีกทั้งยังมอบอาชาพันธุ์ดีให้แก่ต้าหยวนอีกหลายตัว ซ่งเว่ยปรายตามองของบรรณาการเหล่านั้นก่อนจะพยักหน้าเล็กน้อย

"ได้ยินว่าบุตรสาวของเจ้าเป็นถึงสตรีที่ฉลาด ใฝ่หาความรู้"

"ฝ่าบาทตรัสชมเกินไปแล้ว"

ซ่งเว่ยมองดูเนี่ยหยวนฮวาที่ยามนี้ใบหน้าแดงระเรื่อด้วยความเขินอาย ก่อนจะครุ่นคิดในใจ

บัดซบ!!! นั่นแก้มคนหรือแก้มลิง เหตุใดจึงแดงฉานปานนั้น?

"ข้าจะแต่งตั้งบุตรสาวของเจ้าเป็นซูเฟย"

"ขอบพระทัยฝ่าบาท"

เนี่ยหยวนฮวาที่ได้ยินเช่นนั้นก็ตื่นเต้นจนแทบเก็บอาการไม่อยู่ ขณะที่เดินกลับไปนั่งที่โต๊ะก็ยังยิ้มหน้าบานไม่เลิก

แคว้นที่สองคือแคว้นเว่ย เว่ยอ๋องนั้นมอบเครื่องลายครามอย่างดีกับไข่มุกราตรีซึ่งเป็นของหายากให้แก่เมืองต้าหยวน

"แคว้นเว่ยขึ้นชื่อเรื่องเครื่องลายครามที่ประณีต ข้าชื่นชอบยิ่งนัก"

"กระหม่อมดีใจที่ฝ่าบาททรงชื่นชอบพ่ะย่ะค่ะ"

เว่ยอ๋องเอ่ยก่อนจะปรายตามองบุตรสาวของตนที่มีนามว่า หวังอิงฮวา นางเป็นน้องสาวร่วมมารดาของหวังม่อเยียน คนรักของฟางซูซิน

หวังอิงฮวาเงยหน้ามองซ่งเว่ยคราหนึ่ง ก่อนจะทำความเคารพเขาอย่างนอบน้อม ซ่งเว่ยไม่ได้เอ่ยสิ่งใดให้มากความ เพียงแต่งตั้งนางเป็นเต๋อเฟย หนึ่งในชายาทั้งสี่ของเขา

แคว้นที่สามคือแคว้นเยี่ยน เยี่ยนอ๋องนั้นเป็นบุคคลที่นอบน้อมและมิค่อยพูดมากเท่าใดนัก ในปีนี้เขาส่งผ้าแพรและเครื่องประดับหยกเนื้อดีมอบให้แก่ต้าหยวน ซ่งเว่ยจึงให้บุตรสาวของเขานามว่า ไป๋เมิ่งเจี๋ยเป็นเสียนเฟย

แคว้นสุดท้ายคือแคว้นฉี แคว้นของฟางซูลี่

ซ่งเว่ยหรี่ตามองนางคราหนึ่งแต่ก็ไม่ได้เอ่ยสิ่งใด

ฉีอ๋องนำใบชาชั้นดีมามอบให้ต้าหยวน ซ่งเว่ยหลงพอรู้มานานแล้วว่าแคว้นฉีนั้นปลูกใบชาเป็นส่วนใหญ่ อีกทั้งยังขึ้นชื่อเรื่องชาชั้นดี

"เหตุใดปีนี้ใบชาจึงไม่มากเท่าปีก่อน ๆ?"

"ทูลฝ่าบาท ยามนี้แคว้นฉีเกิดพายุหนัก ทำให้ใบชาเสียหายไปหลายไร่พ่ะย่ะค่ะ"

"อ้อ"

ซ่งเว่ยส่งเสียงอ้อมาคำหนึ่ง เหล่าอ๋องต่างแคว้นและขุนนางต่างมองไปยังฉีอ๋องอย่างเวทนา

ได้ยินว่าแคว้นฉียากจน แต่ไม่คิดว่าจะจนถึงเพียงนี้

ว่าไม่ได้ ได้ยินว่าบุตรสาวของเขาเป็นอดีตคนรักของฝ่าบาทมิใช่หรือ?

เรื่องราวของฟางซูซินและซ่งเว่ยเป็นที่ถกเถียงในกลุ่มชนชั้นสูงระยะหนึ่ง แต่ไม่นานข่าวคราวนี้ก็เงียบหายไป

ซ่งเว่ยปรายตามองฟางซูลี่

"ฉีอ๋อง นี่บุตรสาวของเจ้าหรือ?"

"เอ่อ พ่ะย่ะค่ะ นางมีนามว่าฟางซูลี่ เป็นบุตรสาวคนรองของกระหม่อม"

ฟางซูลี่?

เด็กขี้โรคผู้นั้นที่เคยวิ่งตามเขาในยามเด็ก?

ซ่งเว่ยส่งเสียงเหอะในลำคอคราหนึ่ง เดิมทีเขาคาดหวังว่าสตรีที่จะเข้าวังต้องเป็นฟางซูซิน เขาจะได้ทรมานนางให้สาแก่ใจ

แต่ฉีอ๋องกลับส่งบุตรีคนรองมาคิดท้าทายอำนาจเขา?

"ในพระราชโองการกำหนดไว้ว่าต้องส่งบุตรีคนโตเข้าวังหลวง เหตุใดเจ้าจึงส่งบุตรีคนเล็กมา หรือว่าเจ้าอ่านภาษาคนไม่ออก?"

ฉีอ๋องถึงกับอึกอักเอ่ยสิ่งใดไม่ถูก ซ่งเว่ยเองก็ไม่ไว้หน้าฉีอ๋องเลยแม้แต่น้อย เป็นสหายสนิทของเสด็จพ่อแล้วอย่างไร มิใช่สหายของเขาเสียหน่อย

"ทูลฝ่าบาท เอ่อ ฟางซูซินบุตรสาวคนโตของกระหม่อมได้หมั้นหมายกับบุตรชายของเว่ยอ๋องแล้วพ่ะย่ะค่ะ"

เว่ยอ๋องที่ได้ยินเช่นนั้นก็ลอบถลึงตาใส่ฉีอ๋องอย่างดุร้าย มาเอ่ยเช่นนี้ต่อหน้าพระพักตร์มิเท่ากับหาเรื่องให้เขากับบุตรสาวหรอกหรือ!!!

"อ้อ เช่นนั้นเจ้าจึงส่งนางมาแต่งกับข้าแทน?"

"ฝ่าบาท!!! โปรดอภัย กระหม่อมมิบังอาจล่วงเกินพ่ะย่ะค่ะ!!!"

"เหอะ!!! เจ้าส่งเครื่องบรรณาการบัดซบนี่มาข้ายังพอทน แต่เจ้ากล้าขัดราชโองการของข้า ดี!!! เช่นนั้นข้าจะให้ฟางซูลี่บุตรสาวของเจ้าเป็นสนมขั้นผิน ไปอยู่ที่ตำหนักหลังวัง ปลูกผักทำสวนเสีย!!! ไสหัวไป!!!"

เนี่ยหยวนฮวาที่ได้ยินเช่นนั้นก็ลอบขบขันฟางซูลี่อย่างสะใจ

ฟางซูลี่ถอนหายใจออกมาคราหนึ่ง นางอยากจะยกเท้าขึ้นมาก่ายหน้าผากตนเสียตรงนั้น เวรกรรมจริง ๆ ถึงกับไล่นางไปปลูกผักท้ายวังเลยหรือ?

ฟางซูลี่หันไปถลึงตาใส่ผู้เป็นบิดาคราหนึ่งอย่างโมโห นางวาดหวังว่าจะมาเกาะสมบัติที่นี่ สุดท้ายได้มาเกาะสวนผักแทน!!!

ไม่เป็นไร แต่ไหนแต่ไรนางขึ้นชื่อเรื่องความยั่วเก่งที่สุด นางจะคอยดูสิว่า ฮ่องเต้ต้าหยวน ซ่งเว่ยผู้นี้จะทนนางไปได้สักกี่น้ำ!!!

หน้าเหมือนอาเว่ยแล้วอย่างไร ใจดำเช่นนี้ รอให้ถึงเวลานั้นนางจะสูบสมบัติเขาให้หมดตัวเลยคอยดู!!!